Στο πολύ ενδιαφέρον ''Αnalysts for Change'' του εξαίρετου διεθνολόγου Αθανασίου Δρούγου, αναρτήθηκε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση, που σύμφωνα με την ιστοσελίδα, αποκαλύπτει πολλά από αυτά που υποψιαζόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να τα αποδείξουμε, γιατί δεν έχουμε επαρκή στοιχεία. Η ανάλυση
αναφέρεται στα πολιτικά παιχνίδια του διεθνούς συστήματος για την παγκόσμια κυριαρχία και επικράτηση των μεγάλων παικτών, και εστιάζει στο ότι ακόμη και ένα ισχυρότατο κράτος, μια υπερδύναμη, εν προκειμένω η Ρωσία, μπορεί να είναι ευάλωτη σε τέτοιας ανορθόδοξης μορφής επιθέσεις.
Υπενθυμίζεται το βιβλίο του Zbigniew Brzezinski «Η Μεγάλη Σκακιέρα» ("The Grand Chess Board") του 1998, το οποίο κάνει ανοιχτά έκκληση για την ανάγκη κυριαρχίας της Κεντρικής Ασίας από τις ΗΠΑ. Ο "Zbig" είναι ένθερμος υποστηρικτής της στρατηγικής ανατροπής που είναι γνωστή ως ''Μαλακή Ισχύς'' (''Soft Power'').
Ακολούθησε, το 2004, ο καθηγητής του Χάρβαρντ και μεγάλο όνομα της Τριμερούς Επιτροπής, Joseph Nye, με το βιβλίο "Soft Power''. Σε αντίθεση με την "Hard Power" (Σκληρή Ισχύς, πόλεμος, βομβιστικές επιθέσεις), το ''Soft Power'' του Nye τάσσεται υπέρ πιο λεπτών στρατηγικών για την υπονόμευση και την ανατροπή ξένων κυβερνήσεων που δεν είναι υπό έλεγχο των globalists. Το "Soft Power" χρηματοδοτεί, προωθεί, και καθοδηγεί τις εσωτερικές "ομάδες της αντιπολίτευσης" και τους "αντιφρονούντες", οι οποίοι εργάζονται για την αποσταθεροποίηση μιας στοχευμένης χώρας. Τέτοιες μαριονέτες τοποθετούνται μετά ως επικεφαλής της ανατραπείσας κυβέρνησης.
Η ''Πορτοκαλί Επανάσταση'' της Ουκρανίας είναι μια τέτοια περίπτωση ''μαλακής ισχύος'', στην οποία οι Αμερικάνοι κατάφεραν να εγκαταστήσουν προσωρινά μια αντι-ρωσική μαριονέτα των ΗΠΑ. Βαριά χρηματοδοτούμενη από τον George Soros, η ψεύτικη "Ροζ Επανάσταση" είναι μια ξεκάθαρη περίπτωση της ''μαλακής ισχύος''. Η εξοπλισμένη από τις ΗΠΑ Γεωργία θα ξεκινήσει αργότερα (και θα χάσει) μια στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία, το 2008.
Η "Αραβική Άνοιξη" είναι ένα πιο πρόσφατο παράδειγμα ενορχηστρωμένων από τη CIA, "Soft Power" επαναστάσεων.
Νοέμβριος 2007: Σε ομιλία του ενώπιον Ρώσων Ευελπίδων, ο πρωθυπουργός Πούτιν δηλώνει: ''Μερικοί άνθρωποι συνεχώς επιμένουν στην ανάγκη να διαιρεθεί η χώρα μας. Είναι εκείνοι που θα ήθελαν να οικοδομήσουν έναν μονοπολικό κόσμο, αυτοί που θα ήθελαν οι ίδιοι να κυβερνήσουν όλη την ανθρωπότητα''. Το ''Αnalysts for Change'' σημειώνει πως, επειδή ο Βλάντιμιρ Πούτιν είναι ενάντια στον πόλεμο με το Ιράν και τη Συρία, αλλά και γιατί αντιτίθεται στην παγκόσμια εδραίωση μιας εξουσίας κάτω από αυτό που αποκαλεί "Uni Polar World" (Μονοπολικός Κόσμος), συχνά διασύρεται από τον τύπο των δυτικών.
Όπως και η κυβέρνηση Μπους πριν, έτσι και η κυβέρνηση Ομπάμα θα συνεχίσει να διεξάγει τον ''Μαλακό Πόλεμο'' κατά της Ρωσίας.
Σε πολιτικό επίπεδο, περίπτωση ''μαλακής ισχύος'' έχουμε με τον τέως πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος έχει μια πολύ στενή φιλία με τον Πούτιν. Η υποστήριξη του Μπερλουσκόνι στον Πούτιν εξόργισε τους globalists. Το 2011, ο Μπερλουσκόνι εκδιώκεται από την εξουσία και αντικαθίσταται από έναν ''δοξασμένο τεχνοκράτη'', ονόματι Mario Monti. Ο "Super Mario", φυσικά, δήλωσε αμέσως την υποστήριξη της Ιταλίας στην αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, βασικού συμμάχου της Ρωσίας.
Σήμερα, το «National Endowment for Democracy» που χρηματοδοτείται με έξοδα του Αμερικάνου φορολογούμενου, είναι μια από τις πολλές αμερικάνικες ομάδες αποσταθεροποίησης μαλακής ισχύος που λειτουργούν στη Ρωσία. Μεταξύ των πολλών που είναι αποδέκτες των επιδοτήσεών τους, είναι μια ρωσική ''κολεκτίβα τέχνης'', γνωστή και ως "Voina" (στα ρωσικά σημαίνει πόλεμος). Ο Oleg Vorotnikov είναι ο χαρισματικός ηγέτης της "Voina". Γυναικεία μέλη της "Voina" σχημάτισαν την διαβόητη σήμερα, ροκ μπάντα που ονομάζεται "Pussy Riot".
Μια αναδρομή στο 1931: Ο καθεδρικός ναός του Χριστού του Σωτήρα στη Μόσχα κατεδαφίστηκε κατά τη διάρκεια των διωγμών των χριστιανών υπό τους Στάλιν και Kaganovich. Ήταν ο ωραιότερος καθεδρικός ναός σε όλη τη Ρωσία. Μετά την πτώση του κομμουνισμού, με την βοήθεια ιδιωτικών δωρεών, ο ιστορικός καθεδρικός ναός ξαναχτίστηκε. Λόγω της ιστορίας του, ο ανοικοδομημένος καθεδρικός ναός έχει ιδιαίτερη πολιτιστική και ιστορική σημασία για τη Ρωσία.
Τα μετά είναι πλέον παγκοσμίως γνωστά: Ενώ η "Pussy Riot" άρχισε να παίζει εκκωφαντικά στον καθεδρικό ναό, άλλα τέσσερα γυναικεία μέλη με μάσκες όρμησαν στο βωμό και άρχισαν να βρίζουν τον Βλάντιμιρ Πούτιν και τον Πατριάρχη Κύριλλο. Το τραγούδι της "Punk Προσευχής" τους, προέτρεπε επίσης την Παναγία ''να γίνει φεμινίστρια''. Ιερείς, μοναχές και πιστοί κοίταζαν αποσβολωμένοι να βεβηλώνεται ο καθεδρικός ναός και να χλευάζεται ο Πατριάρχη τους.
Τρία από τα κορίτσια συλλαμβάνονται, ενώ σχεδόν αμέσως τα ισχυρότερα δυτικά ΜΜΕ, όπως οι ''New York Times'' προβάλουν την ιστορία με πρωτοσέλιδα, απεικονίζοντας τα κορίτσια ως "φτωχά αθώα θύματα" των οποίων το δικαίωμα της ''ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης'' έχει παραβιαστεί από τον τύραννο Πούτιν. Πολλοί δυτικοί πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ και την Ευρώπη υιοθετούν την ίδια απλοϊκή και ψευδή αφήγηση της ιστορίας.
Ο Gary Kasparov είναι, σύμφωνα με την ανάλυση, άλλος ένας πράκτορας της ''μαλακής ισχύος'' της Δύσης. Από παγκόσμιος αστέρας στο σκάκι, μετατράπηκε σε έναν αντι-Πούτιν ακτιβιστή. Ενώ η Madonna και ο Paul McCartney, είναι μόνο δύο από τους πολλούς high profile ανόητους που ολοφύρωνται για να "απελευθερωθούν οι Pussy Riot"....
ΠΗΓΗ: ''Analystsforchange.org''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου