Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ -Ο Δον Κιχώτης της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που μάχεται αενάως εναντίον των ανεμόμυλων των καρτέλ ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει να σηκώσει λίγο το βλέμμα του και να δει τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Η πραγματική μάχη της Επιτροπής Ανταγωνισμού πρέπει να.... είναι κόντρα στην Ακρίβεια, που τρώει τα υπολείμματα των εισοδημάτων των Ελλήνων καταναλωτών.
Ο πόλεμος δεν πρέπει να στοχεύει στην καταστροφή των εταιρειών και των θέσεων εργασίας αλλά στο να δημιουργήσει
τις προϋποθέσεις να μην ξαναγεννηθούν καρτέλ στην αγορά…
Μετά από τόσα χρόνια απραξίας, η Επιτροπή Ανταγωνισμού οφείλει να λειτουργήσει θεσμικά και να δημιουργήσει ένα πλαίσιο που θα ρυθμίζει την αγορά ώστε να αποφύγουμε στο μέλλον νέα καρτέλ.
Στόχος είναι να λειτουργεί σωστά ο ανταγωνισμός και όχι η διάλυση των εταιρειών ούτε η καταστροφή εκατοντάδων θέσεων εργασίας.
Ας δούμε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Υπάρχουν κι εκεί γενναίοι που μάχονται κατά της ακρίβειας και πολεμούν τα καρτέλ.
Μόνο που δεν λειτουργούν μόνοι σαν τον Δον Κιχώτη.
Δεν εξοντώνουν εν ψυχρώ τις εταιρείες, δεν καταδικάζουν χιλιάδες εργαζομένων στην ανεργία.
Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επίτροπος Ανταγωνισμού, oΧοακίν Αλμούνια εξηγεί χωρίς περιστροφές ποια είναι η δουλειά του:
«Σε καμία περίπτωση οι ποινές δεν πρέπει να οδηγήσουν τις εταιρείες σε πτώχευση.
Η πολιτική για θέματα ανταγωνισμού έχει ως στόχο την προώθηση του ανταγωνισμού, όχι να εξαφανίσει εταιρείες από την αγορά».
Ήδη, η κατεύθυνση αυτή έχει εφαρμοστεί διεθνώς σε υποθέσεις ανταγωνισμού, όπως π.χ.το μεγάλο καρτέλ εταιρειών ειδών υγιεινής το 2010, με την εμπλοκή 17 εταιρειών, όπου αποφασίστηκε πολύ σημαντική μείωση ποινών ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία εταιρειών που εμπλέκονταν.
Αλλά και στο καρτέλ του χάλυβα, όπου βρέθηκε ότι εταιρείες καθόριζαν τις τιμές για 20 χρόνια, οι μειώσεις στις ποινές έφτασαν και το 75% ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία εταιρειών και η απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Η έμφαση και στις δύο περιπτώσεις δόθηκε στη ρύθμιση της αγοράς για την αποφυγή ανάλογων περιστατικών στο μέλλον και
όχι στη «συντριβή» των εταιρειών και κατά συνέπεια των εργαζομένων τους.
Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο σύνθετο όταν μιλάμε για την ελληνική πραγματικότητα του 2012 και τον προβληματισμό της πολιτικής ηγεσίας αν η πάταξη των καρτέλ θα έχει ως συνέπεια και νέους ανέργους.
Στην προσπάθεια να συντρίψουμε τα καρτέλ δεν πρέπει να έχουμε ως παράπλευρες απώλειες τους εργαζόμενους, ούτε την ίδια την αγορά.
Όλοι μιλούν για πρόστιμα και τιμωρίες ουδείς ασχολείται με το πώς θα βελτιωθεί το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς.
Την ίδια στιγμή που τα πολυεθνικά καρτέλ συνεχίζουν το έργο τους, εμείς θα είμαστε ικανοποιημένοι για τη συντριβή των ελληνικών εταιρειών που δημιούργησαν το καρτέλ των κοτόπουλων.
Ξεχνώντας ότι, σύμφωνα με τις έρευνες, τα τοπικά καρτέλ ανεβάζουν τις τιμές κατά μέσο όρο 18% την ίδια ώρα που τα πολυεθνικά καρτέλ αυξάνουν την τιμή κατά μέσο όρο 28%…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου