«…Eίμαι και πάλι εδώ, επανήλθα» Έκλεισε κιόλας 1,5 χρόνος από το τραγικό ατύχημα στις στοές της ΕΛΜΙΝ στα Δυο Βουνά που άλλαξε την ζωή ενός 28χρονου τότε, του Τριαντάφυλλου. Σε λίγες μέρες κλείνει αυτό το κεφάλαιο της ζωής του με την εξέλιξη της δίκης, μιας δίκης όπου θα πρέπει να πείσει για τα αυτονόητα. Θα πρέπει να σταθεί απέναντι σε αγνώστους και να ζήσει ξανά ότι έζησε εκείνο το βράδυ αλλά και όλο το διάστημα από τότε μέχρι σήμερα που μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία δίνοντας την δική του μάχη.
Πολλοί θα θυμούνται τους τίτλους ειδήσεων εκείνων των ημερών, πολλοί ίσως και να μην θυμούνται πια τίποτα. Εμείς όμως οι δικοί του άνθρωποι, έχοντας ζήσει πλάι του όλο αυτό το διάστημα, γνωρίζουμε πως είναι παλικάρι, πως έδωσε και δίνει έναν αγώνα και πως με το κλείσιμο της δίκης θα κληθεί να αλλάξει σελίδα στην ζωή του. Οριστικά. Να επαναπροσδιορίσει όλα τα όνειρά του, να αλλάξει κατευθύνσεις, να συμβιβαστεί με την καθημερινότητά του, να βρει κουράγιο να συνεχίσει….
«Μπείτε στην στοά, βρείτε το χέρι μου και φέρτε το να το κολλήσουν οι γιατροί» ήταν τα πρώτα του λόγια όταν με είδε στο νοσοκομείο πάνω από το προσκεφάλι του. Τι κι αν οι γιατροί εκείνη την ώρα έδιναν μάχη για να κρατηθεί στην ζωή; Τι κι αν οι πόνοι του ήταν ανυπόφοροι; Ο ίδιος δεν είχε καιρό για κλάματα, μόνο πάλευε. Και όταν αργότερα του είπαν να ξεχάσει και το πόδι του, ο ίδιος δεν δάκρυσε… τουλάχιστον όχι μπροστά μας. Δεν λύγισε, συνέχισε. Τι και αν χρειάστηκαν και άλλα χειρουργεία, ατέλειωτες ώρες φυσικοθεραπείας… Δεν έσκυψε κεφάλι, μέχρι που στάθηκε στα πόδια του. Και ένα χρόνο μετά το ατύχημα όπως ο ίδιος έγραψε στο Facebook «…είμαι και πάλι εδώ, επανήλθα». Αυτός είναι ο Τριαντάφυλλός μας. Αυτός είναι που δίνει μαθήματα ζωής σε όλους εμάς που τον γνωρίζουμε.
Στην δίκη που έρχεται θα δώσει ένα ακόμη μάθημα ζωής. Θα μπει με το κεφάλι ψηλά και θα ξαναζήσει όλα αυτά που του προκαλούν εφιάλτες ακόμη και σήμερα. Εμείς θα είμαστε εκεί, μαζί του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου